Archive for फ्रेवुअरी, 2009

25
फेब
09

“भक्तराज आचार्य – एक परिचय”

हुन अहिलेका युवा पुस्ताले भक्तराज आचार्यको ’boutमा कम जानकारी राखेका नै  किन नहोउन तर भजन शिरोमणी भक्तराज आचार्यले हाम्रो नेपाली सांगितिक क्षेत्रमा लगाएको गुन हामीले तिर्न कदापी सक्दैनौं। नेपाली सांगितिक क्षेत्रमा 023आफ्नो छुट्टै पहिचान बनाउन सफल भक्तराज आचार्य एउटा गायक मात्र नभएर एउटा सम्पूर्ण सांगितिक प्याकेजको रुपमा नेपाली सांगितिक क्षेत्रमा चम्किरहने तारा हुनुहुन्छ। भक्तराज आचार्य नेपाली सांगितीक क्षेत्रको यस्तो नाम हो जुन नाम सुन्ने बित्तिकै हाम्रो दिमागमा भक्तराज आचार्यले नेपाली सांगितीक क्षेत्रमा गरेको योगदानको कुरा आईहाल्छ। त्यसैले यसपटक www.razoo1984.wordpress.com मा भजन शिरोमणी भक्तराज आचार्यको ’boutमा जानकारी दिने प्रयास गरेका छौं।

 

धनकुटा देखी डुवर्स सम्म

  

सन् १९४२ मा धनकुटामा आमा रेनुका आचार्य बुबा बलभद्रको कोख बाट जन्म लिनुभएका  भक्तराज आचार्यले जन्मेको साढे एक वर्षमा नै आफ्नो बुबाको माया बाट बाञ्चित हुनु परेको थियो। त्यस पछी गाउँमा  महामारी फैलिए पछी आमा रेनुका आचार्य सँग भक्तराज आचार्य पनी भारत तिर जानु पर्यो। भारत तिर गएर पनी सानै देखी संगितमा रुची राख्ने भक्तराज आचार्यलाई संगितको मोहले छाडेको थिएन। अझ पछी आफ्नो आमाले पनी काम गर्न नसक्ने अवस्था आए पछी परिवारको एक्लो छोरा भक्तराजले सानै उमेरमा पारिवारिक जिम्मेवारी पनी सम्हाल्नु परेको थियो। त्यसैले उहाँको बाल्यकालको समय पनी त्यती सुखद रुपमा बित्न सकेन। वेस्ट बंगालको डुवर्समा पनी भक्तराज आचार्यको बसाई त्यती सहज थिएन। सानै देखी सरस्वती पुजा लगायत अन्य कार्यक्रममा मौका पाउने बित्तिकै आफ्नो प्रतीभा देखाउन पछी नपर्ने भक्तराजको बाल्यकाल युवा अवस्थाका केही क्षणहरु पनी त्यतै बिते। भारत बसाईको क्रममा भक्तराजले ईलाहाबाद बाट संगित सम्बन्धी औपचारिक शिक्षा पनी लिनु भएको थियो तर त्यती बेला सम्म भने उहाँको सांगितिक यात्राले त्यती फड्को मारिसकेको थिएन सांगितिक ज्ञान भएर पनी कुनै गित रेकर्ड गर्नु भएको थिएन।

सांगितिक यात्राको शुरुवात:


वि.सं. २०३० मा काठमाडौंमा भएकोअधिराज्यव्यापी राष्ट्रिय गित प्रतियोगितामा भाग लिए पछी भने उहाँको सांगितिक untitled2जिवनले अग्रगती लिन थाल्यो। त्यसबेला उहाले गाउनु भएको राष्ट्रिय गितहोसियार यसबखत समयको मुखलाई चिन..” भन्ने गित बाट उहाँले गोल्ड मेडल प्राप्त गर्नु  भएको थियो। त्यस गितमा उहाँले मात्र नभई रचनाकार तथा संगितकार अम्बर गुरुङले पनी गोल्ड मेडल प्राप्त गर्नु  भएको थियो। यो गित नै उहाँले गाएको पहिलो गित थियो। त्यसपछी उहाँले रेडियो नेपालमा जागिर पाउनु भयो उहाँको स्वरमा पहिलो पटकमलाई जिवन चाहिन्छ…” बोलको गित गित रेकर्ड भयो। यो गित बाट शुरु भएको उहाँको सांगितिक यात्रा त्यती सहज भने रहेन। त्यो बेलामा पनी उहाँको आफ्नै शैली पहिचान थियो। कतिले उहाँको प्रतिभा देखी डराएर उहाँलाई अरुको गित गाउने, गित गाउन नसक्ने सम्म भने तर उहाँको पछाडी भने उहाँको कला देखी डराउथें। वि.सं. २०३० देखी २०४६ साल सम्मको साँगितिक यात्रामा उहाँले करीब ४५० वटा गितहरु गाउनु भयो जुन गितहरु अझै पनी हाम्रा माझ अमर अजर भएर गुञ्जिरहेका छन। यती मात्र होईन उहाँले गाउनु भएका यतीका गितहरु मध्ये २०२५ वटा गितहरुमा बाहेक उहाँले आफ्नै कम्पोजिसनमा तयार पार्नु भएको छ।उहाँको प्रतिभा आँट देखेर डराउनेहरुले उहाँलाई अरुको गित गायो भनेर भने पनी उहाँको पछाडी उहाँकै प्रशंशा गर्ने गर्दथे। त्यही कुरा बाट प्रभावित भएर उहाँले आफ्नो कम्पोजिसनमा धेरै गितहरु गाउउनु भएको “, उहाँका छोरा तथा गायक स्वरुपराज आचार्य भन्नुहुन्छ।त्यती बेला रेडियो नेपालमा केही व्यक्तिहरुको हालिमुहाली भएकाले गर्दा पनी भक्तराज आचार्यले आफुलाई माथी उठाउन आफ्नो पहिचान बनाउन धेरै संघर्ष गर्नु परेको थियो।” 

त्यती बेला रेडियो नेपालमा धेरै अस्वस्थ प्रतिष्पर्धा हुन्थ्यो। मेरो बुबा आफ्नो प्रतिभा गायकिले गर्दा नै यती माथी सम्म उठन सफल हुनुभएको हो तर यसको लागी उहाँले धरै दुख भोग्नु भयो यती कि सायद अरु कुनै मानिस भएको भए उसले ति मानिसहरुको व्यावहार देखी आजित भएर गित रेकर्ड नै गर्ने थिएन“, स्वरुपराजको भनाई छ।

 

भक्तराज आचार्यको कालो समय:


समयको चक्र सँगै अगाडी बढिरहनु भएका भक्तराज आचार्यलाई २०४६ सालमा एउटा बज्रपात आईलाग्यो जुन घटनाले भक्तराज आचार्यलाई उहाँको परिवारलाई एउटा संकटमा धकेलिदियो। निकै मेहनती आफ्नो कुरामा अडिग रहने भक्तराज आचार्य माथी काठमाडौंको बौद्दमा सांघातिक हमला भयो। जसको कारणले उहाँको टाउकोमा १०० वटा टाँका लगाउनु परेको थियो।त्यो हमला सम्झिदा मलाई अहिले कसैको षडयन्त्र हो कि जस्तो लाग्छ। मेरो बुबाको प्रतिभा गायन देखी धेरै डराउँथे जसले मेरो बुबा माथी सांघातिक हमला गरेका हुन सक्छन। त्यसै कारणले अहिले सत्य पनी डराएर हिडछौं किनकी हामी संगितमा लाग्दा जती हामीहरुले मित्र फ्यानहरु बनाएका हुन्छौं त्यती दुश्मनहरु पनी कमाएका हुन्छौं। कसले कुन बेला कहाँ हाम्रो ’boutमा के सोचिराखेको त्यो पत्तै हुदैन। त्यसकै शिकार बुबा भएको हो जस्तो लाग्छ“, भक्तराज आचार्यको छोरा तथा गायक स्वरुपराजको भनाई छ।तर उहाँको त्यो चोट निको नहुदै उहाँलाई अर्को बज्रपात आईलाग्यो उहाँको जिब्रोमा देखिएको सानो खटिराले क्यान्सरको रुप लियो जसको कारणले २०५० मा  उहाँको जिब्रो काट्नु पर्यो उहाँको सुरिलो स्वर हामीहरु माझ बाट टाढा भयो। अर्को अर्थमा भन्नु पर्दा नेपाली सांगितिक क्षेत्रले एउटा बहुमूल्य प्रतिभाको आवाज लाई गुमायो नेपाली सांगितिक क्षेत्रमा अपूरणिय क्षती भयो जुन क्षती सानो तपस्या लगावले पुरा गन सम्भव छैन।कोही नगरोस प्रेम अमर प्रेमको मूल्य कहाँ …” यो गित नै उहाँको लागी अन्तिम गित बन्न पुग्यो भने पाटनको मंगलबजारमा आयोजित कार्यक्रम नै उहाँको अन्तिम सांगितिक कार्यक्रम हुन पुग्यो।भक्तराज आचार्य माथी हमला भए पछीका दिनहरुमा उहाँको परिवारले के  कस्ता दु: संकटहरु झेल्नु पर्यो त्यसको यहाँ बयान गरेर साध्य नै छैन। सधै उहाँको घरमा आईरहने देखी लिएर धेरैले त्यो बेला आचार्य परिवारको साथ छाडीदिए। जुन मानिसहरु उहाँको पछीपछी लाग्थे त्यो समयपछी आएर एकपटक भेट्न समेत आएनन बलेको आगो ताप्ने रहेछन भन्ने कुराको पुष्टी गरिदिए। त्यो समय देखी नै संगितको राग तालमा गुञ्जने त्यो परिवारमा सन्नाटा छायो। त्यस बखत भक्तराज आचार्य उहाँको परिवारले कती दु: देख्नु पर्यो भने करीब १० वर्ष सम्म त्यो परिवारमा हार्मोनियम बजेन संगित प्रती नै एक प्रकारको वितृष्णा जागेर आयो।

 

 

कस्तो हुनुहुन्छ उहाँ?
एउटा छोराको तर्फ बाट नभई एउता दर्शक श्रोताको तर्फ बाट भन्दा उहाँ एकदमै सर्वगुण सम्पन्न, मेहनती, स्पष्ट वक्ता 03मान्छे हुनुहुन्छ। उहाँले कहिले पनी झुटो तरिफ गर्नु भएन अन्यायको विरुद्द जहिले पनी आवाज उठाउनु भयो। अरुले जस्तो दहि चिउरे प्रवृती सेतो लाई कालो भन्ने बानी उहाँको थिएन त्यसकै कारण कति जना उहाँको दुश्मन बने। अहिले सम्झँदा लाग्छ यदी बुबा त्यती बेला झुकेको भए सायद हामीहरुले जुन दुख पायौं त्यो भोग्नु पर्दैनथ्यो अहिले हामी आर्थिक रुपमा यो भन्दा धेरै माथी पुगिसकेका हुने थियौं होला तर हामी अहिलेको अवस्था देखी नै खुसी छौं हाम्रो बुबा एकदमै ठिक हुनुहुदो रहेछ भन्ने लाग्छ। यदी बुबा झुकेको भए हामीहरु अली धेरै पैसा कमाउने थियौं होला तर जुन प्रतिभा अहिले हामीमा निखारिएर आएको त्यो सायद नहुन सक्थ्यो अझै महत्वपूर्ण कुरा हामी आफ्नो बाटो आफै बनाउन सक्ने थिएनौं। उहाँ यती सम्म सत्य बोल्नुहुन्छ कि उहाँले हामीले गरेको काम गलत भए पनी राम्रो भनेर कहिले भन्नु हुन्न। उहाँ लाई अहिले पनी सत्य स्वरुप क्सतो गायक हो भन्यो भने बेसुरा गायक हो नै भन्नु हुन्छ, आफ्नो छोराहरु भनेर राम्रो भन्नु हुन्न जसले गर्दा हामीहरु लाई आफ्नो गल्ती सच्याउने ठाउँ मिल्छ हामीहरु अझै राम्रो गर्ने प्रयास गर्दछौं। उहाँ जे कुरा पनी perfect होस भन्ने चाहानुहुन्छ। त्यो कुराले गर्दा हामीहरु सधै राम्रो गर्न तत्पर हुन्छौं“, स्वरुपराज भन्नुहुन्छ।

एउटा बुबाको रुपमा भक्तराज आचार्य
उहाँ एकदमै माया गर्ने मान्छे हो तर माया धेरै देखाउनु हुन्न। छोराछोरीहरु बाट पनी उहाँ सबै कुरा perfect चाहानुहुन्छ।

 

कस्तो हुनुहुन्छ उहाँ?
एउटा छोराको तर्फ बाट नभई एउता दर्शक श्रोताको तर्फ बाट भन्दा उहाँ एकदमै सर्वगुण सम्पन्न, मेहनती, स्पष्ट वक्ता मान्छे हुनुहुन्छ। उहाँले कहिले पनी झुटो तरिफ गर्नु भएन अन्यायको विरुद्द जहिले पनी आवाज उठाउनु भयो। अरुले जस्तो दहि चिउरे प्रवृती सेतो लाई कालो भन्ने बानी उहाँको थिएन त्यसकै कारण कति जना उहाँको दुश्मन बने। अहिले सम्झँदा लाग्छ यदी बुबा त्यती बेला झुकेको भए सायद हामीहरुले जुन दुख पायौं त्यो भोग्नु पर्दैनथ्यो अहिले हामी आर्थिक रुपमा यो भन्दा धेरै माथी पुगिसकेका हुने थियौं होला तर हामी अहिलेको अवस्था देखी नै खुसी छौं हाम्रो बुबा एकदमै ठिक हुनुहुदो रहेछ भन्ने लाग्छ। यदी बुबा झुकेको भए हामीहरु अली धेरै पैसा कमाउने थियौं होला तर जुन प्रतिभा अहिले हामीमा निखारिएर आएको त्यो सायद नहुन सक्थ्यो अझै महत्वपूर्ण कुरा हामी आफ्नो बाटो आफै बनाउन सक्ने थिएनौं। उहाँ यती सम्म सत्य बोल्नुहुन्छ कि उहाँले हामीले गरेको काम गलत भए पनी राम्रो भनेर कहिले भन्नु हुन्न। उहाँ लाई अहिले पनी सत्य स्वरुप क्सतो गायक हो भन्यो भने बेसुरा गायक हो नै भन्नु हुन्छ, आफ्नो छोराहरु भनेर राम्रो भन्नु हुन्न जसले गर्दा हामीहरु लाई आफ्नो गल्ती सच्याउने ठाउँ मिल्छ हामीहरु अझै राम्रो गर्ने प्रयास गर्दछौं। उहाँ जे कुरा पनी perfect होस भन्ने चाहानुहुन्छ। त्यो कुराले गर्दा हामीहरु सधै राम्रो गर्न तत्पर हुन्छौं“, स्वरुपराज भन्नुहुन्छ।एउटा बुबाको रुपमा भक्तराज आचार्य

उहाँ एकदमै माया गर्ने मान्छे हो तर माया धेरै देखाउनु हुन्न। छोराछोरीहरु बाट पनी उहाँ सबै कुरा perfect चाहानुहुन्छ।

 

अर्को कुरा उहाँ एकदमै सफासुग्गर मनपराउने मानिस हो उहाँको आफ्नै दैनिकी हुन्छ। एउटा बुबा आमाको रुपमा उहाँहरु एकदमै सही हुनुहुन्छ। हामीहरु लाइ यो कुरामा गर्व कि हामीहरु भक्तराज आचार्यको परिवारमा जन्म लियौं एउटा राम्रो संस्कार पायौं। हामीहरुले आफ्नो आमा बुबा बाट धेरै राम्रो संस्कार पाएका छौं जुन हाम्रो भावी पिंढीमा सार्नै पर्दछ“,  स्वरुपको भनाई छ।

सम्मान पुरस्कारहरु:
भजन शिरोमणी
गोरखा दक्षिण बाहु
त्रिशक्ती पट्ट (पहिलो)
विरेन्द्रऐश्वर्या सेवा पदक

राष्ट्रिय प्रतिभा पुरस्कार
छिन्नलता पुरस्कार
ईमेज एफ. एम. लाईफ टाईम एचिभमेन्ट अवार्ड
हिट्स एफ. एम. लाईफ टाईम अचिभमेन्ट अवार्ड…..आदी।

एल्बमहरु:
1.
भक्तराज आचार्यका आधुनिक गितहरु
2.
समर्पण भाग/भाग
3.
हजार सपना(सि.डी.)
4.
जहाँ छन बुद्दका आँखा
..
5.
भगवान

अहिलेको उहाँको जिवन
सधै संगितमा व्यस्त रहने भक्तराज आचार्यको अहिलेको जिवन भने नितान्त भिन्न छ। अहिले उहाँ त्यती बाहिर निस्कनु हुन्न कुनै सम्मन कार्यक्रममा नै जान रुचाउनु हुन्छ। अहिले उहाँको दैनिकी सामान्य  रहेको छ। आजकाल घरवरी परीको सरसफाई आफ्नो नियमित काम हरुमै दिन बित्छ। कहिले काही गित संगित पनी सुन्ने उहाँको बानी तर अहिलेका आधुनिक मानिने गायक गित भने उहाँको प्राथमिकतामा कहिले पर्दैनन। उहाँले गुलाम अली, सफकत अली खाँ आदीका गित सुन्न मनपराउनुहुन्छ। यस बाहेक उहाँको सपना पुरा गर्न लागि पर्नु भएका उहाँका दुई छोराहरु सत्यराज आचार्य स्वरुपराज आचार्यलाई गित संगितको ’boutमा ज्ञान दिनु पनी उहांको दैनिकी हो। अहिले पनी सत्यस्वरुपका जुन गित बजारमा आउँछन ति गितमा पहिले उहाँको सिग्नेचर भएर मात्र आउँछन।

अब किताब फिल्ममा
 नेपाली संगितको लागी अतुलनिय योगदान गर्नु भएका आचार्यको ’boutमा उहाँका छोराहरु सत्यराज आचार्य स्वरुपराज आचार्यले एउटा किताब प्रकाशित गर्ने तयारी गरिरहनु  भएको छ। त्यो किताबमा उहाँको ’boutमा धेरै कुरा जान्न सकिन्छ किताब भक्तराज आचार्यको हातबाट एउटा विषेश कार्यक्रममा विमोचन गरीने छ। यस बाहेक उहाँको जिवन कथामा आधारित भएर फिल्म पनी बन्ने तयारीमा जसको निर्देशन प्रशान्त रसाईलीले गर्दै हुनुहुन्छ।

, अन्त्यमा:
भक्तराज आचार्यको रुपमा नेपाली सांगितिक फाँटमा उदाएको ताराको स्वरमा अब रेकर्ड भएका गितहरु मात्र भए पनी उहाँको सपना पुरा गर्न सत्यराज आचार्य स्वरुपराज आचार्य दिलो ज्यान दिएर लागिपर्नु भएको छ। यस ’bout स्वरुपराजको यस्तो भनाई , “हामीहरु बुबाको सपना पुरा गर्न कुनै कसार बाँकी राख्ने छैनौं अहिले पनी हामीहरुले बुबाको सपना पुरा गर्ने प्रयास गर्दै छौं यस काममा कति सफलता मिल्छ या मिल्दैन त्यो हामी भन्न सक्दैनौं तर बुबाले गित संगित बाट टाढा भए पछी नेपाली संगितको क्षेत्रमा जुन खाडल परेको त्यो खाडल सकेसम्म पुर्ने प्रयास जारी राख्ने छौ यो काममा जिवनभर लागि रहने छौंभक्तराज आचार्यले आफ्नो पुरा जिवनभर नेपाली गित संगितलाई सेवा गर्न पाएको भए सायद अहिले हाम्रो  संगितको स्तर यो भन्दा धेरै माथी पुगिसक्ने थियो तर दुर्भाग्य त्यो हुन सकेन तर उहाँको सपना पुरा गर्न लागिपर्नु भएका दुई गायकहरु सत्यराज आचार्य स्वरुपराज आचार्यलाई त्यो स्थान हासिल गर्ने सुअवसर मिलोस हाम्रो पनी शुभकामना!

23
फेब
09

“जय भोले शंकर – महाशिवरात्रीका केही झलकहरु”

शिव रात्री

शिव रात्री

शिव रात्री

शिव रात्री

शिव रात्री

शिव रात्री

 

शिव रात्री

23
फेब
09

सुनको भाउमा नयाँ रेकर्ड

 विवाहको मौसम चलिरह“दा स्थानीय बजारमा यो साता सुनको मूल्यमा उच्च वृद्धि भएको छ । यो साता सुनको मूल्य प्रतितोला साढे २९ हजार रुपैया“ नाघेको नेपाल सुनचा“दी व्यवसायी संघले जनाएको छ । स्थानीय बजारमा साताको सुरुमा भन्दा अन्त्यतिर पहेंलो धातुको मूल्य तोलामा झन्डै २ हजार रुपैया“ नाघेको हो । अन्तर्रर्ााट्रय बजारको मूल्य पछ्याउ“दै स्थानीय बजारमा सुनको मूल्य अक्कासिएको छ । ‘अन्तर्रर्ााट्रय बजारमा गतसाता प्रतिऔन्स सुनको मूल्य ९ सय ४२ अमेरिकी डलर थियो,’ संघले भनेको छ, ‘यो शुक्रबार बढेर औन्समा ९ सय ७२ अमेरीकी डलर नाघ्यो ।’ अमेरिकी डलर नेपाली रुपैया“को दा“जोमा मजबुत हुनु भाउ बढ्नुको अर्को कारण हो । डलरमा किनबेच हुने भएकाले रुपैया“ कमजोर हु“दा सुन मह“गो पर्छ । यस्तै विश्व सेयर बजारका लगानीकर्ता सुनमा लगानी गर्न आर्कषित भएकाले पनि माग बढेर सुनको मूल्य बढेको हो । संघका अनुसार आइतबार प्रति दस ग्राम सुनको मूल्य २७ हजार ९ सय -प्रति दस ग्राम २३ हजार ९ सय २०) रुपैया“ थियो । बिहीबार सुनको मूल्य सबैभन्दा उच्च विन्दुमा पुग्यो । ‘बिहीबार प्रतितोला सुनको मूल्य २९ हजार ६ सय ३ -प्रतिऔन्स २५ हजार ३ सय ८०) रुपैया“ कायम भयो,’ संंघले भनेको छ, ‘गत शुक्रबार प्रतितोला मूल्य २७ हजार ८ सय १ -प्रति दस ग्राममा २३ हजार ८ सय ३५) रुपैया“ थियो ।’ साताको दोस्रो दिन सोमबार अघिल्लो दिनभन्दा मूल्यमा सामान्य गिरावट आएको छ । संघका अनुसार सोमबार प्रति दस ग्राम सुनको मूल्य २३ हजार ८ सय ८० रुपैया“ कायम भयो । मंगलबार अघिल्लो दिनभन्दा उच्च वृद्धि भई प्रति दस ग्राम पहे“लो धातुको मूल्य २४ हजार ३ सय ५० रुपैया“ पुग्यो । बुधबार प्रति दस ग्राम सुन २५ हजार रुपैया“मा किनबेच भएको थियो । बिहीबार ऐतिहासिक भाउ कायम गरेको सुनको कारोबार मूल्य शुक्रबार दस ग्राममा २५ हजार २ सय ५ रुपैया“ निर्धारण भयो । यो साता स्थानीय बजारमा चा“दीको भाउसमेत उल्लेख्य बढेको छ । आइतबार प्रति दस ग्राम चा“दीको मूल्य ३ सय ४३ रुपैया“ रहेकोमा शुक्रबार बढेर ३ सय ६० रुपैया“ पुग्यो । बिहीबार प्रति दस ग्राममा ३ सय ६२ रुपैया“सम्म थियो ।

श्रोत : कान्तिपुर अन्लाइन डट कम

18
फेब
09

“गीत”

-राजु राई
यो गीत मिती २०६५ फाल्गुन ६ गते लेखिएको हो ।

 
आज त म धेरै धेरै टाढा जादै छु
बिदा देउ ए मेरी प्रियसी !
हाँसी देउ एक पटक ए मेरी प्रियसी !
अलबिदा …. अलबिदा ….

 
सकिन यो जनममा तिम्रो सिउदो रङाउन
सकिन तिम्रो सुख दु:खमा साथ दिन
माफी मागी आज धेरै टाढा जादै छु
बिदा देउ ए मेरी प्रियसी !
हाँसी देउ एक पटक ए मेरी प्रियसी !
अलबिदा …. अलबिदा ….

 
तिमीलाई दिएका मेरा ती कसम ती बाचा
पुनर्जन्ममा पुरा गर्ने मेरो तिमीलाई छ बाचा
तर आज त म धेरै टाढा जादै छु
बिदा देउ ए मेरी प्रियसी !
हाँसी देउ एक पटक ए मेरी प्रियसी !
अलबिदा …. अलबिदा ….

18
फेब
09

“गीत”

-राजु राई
यो गीत मिती २०६५ भदौ २५ गते लेखिएको हो ।

 
भन्छौ भने तिमी म यो संसार छोडि दिन्छु
तिमीले दिएका हरेक घाउ मुटुमा सजाइ दिन्छु
हास्नु परेमा हासी दिन्छु रुनु परेमा रोइ दिन्छु
यो जीवन तिम्रो लागि साची दिन्छु

कयौ चोटहरु छातीमा लिइ यताउता भौतारी रहेछु
कहाँ छिन् उनी भनि वरिपरि तिमीलाई खोजी रहेछु 
तिमी नै भन अब म के गरू
तिमीलाई हसाउ या आँफैमा हराउ

बाच्नुको कुनै अर्थ छैन जहाँ बेदना लुकेको छ
मर्नुको अर्थ छैन जहाँ बिछोड लेखिएको छ
तिमी नै भन अब म के गरू
तिम्रो लागि बाचु या तिम्रो लागि मरू

16
फेब
09

“वीरेन्द्रले कुखुरा भुत्ल्याएको दिन”

ददिराम सापकोटा

 

युवराज वीरेन्द्र त्यतिबेला बेलायतको इटन, लेजमा पढ्थे उनका बाबुले त्यो बेला यहाूका एक फ्रान्सेलीलाई royal-family-in-europe-madame-lebrec-nepalplus-1चिन्दा हेछन् एरिग्वाँ नामक ती व्यक्तिको काम रहेछ महङ्गा सारीहरु बेच्ने नेपालका राजपरिवारले पनि उनैको पसलबाट सारी किन्दोरहेछ एरिग्वाँ राजदूत नभए पनि नेपालका राजा राणा परिवारलाई पेरिसमा स्वागत गर्नेदेखि होटल मिलाउने, खानपिन भ्रमणको चाँजोपाँजो मिलाउने सबै काम गर्दारहेछन् उनी फ्रान्सेली राष्ट्रपति चार्ल्स गोलका साथी थिए चार्ल्ससूग राजा महेन्द्रको पनि सम्बन्ध थियो महेन्द्रले गोललाई नेपालको पर्यटन विकासको सम्भाव्यता अध्ययन गरिदिन आग्रह गरेका रहेछन् गोलले एरिग्वाँलाई अह्राएछन् मेरा पति जर्ज लब्रेक एरिग्वाँका साथी थिए त्यतिबेला मेरा लोग्ने पेरिसको पर्यटन विकास कार्यालयका निर्देशक थिए एरिग्वाँले मेरो लोग्नेलाई के भनेर आश्वस्त पारे भने नेपालीहरुमाथि कुनै शंका गर्नुपर्दैन नेपालीहरु असल छन् त्यसपछि बूढा पर्यटन मन्त्रालयको सल्लाहकारमा नियुक्त भए  एकपटक वीरेन्द्रलाई फ्रान्सको ग्रामीण भेगका कृषकहरुको जीवनयापन कृषिको तरिका’bout देखाउन, तालिम गराउन मन लागेछ राजा महेन्द्रलाई उनले त्यस्तो उपयुक्त ठाउँ कतै पाए हुन्थ्यो भनेर एरिग्वाँसँग भनेपछि एरिग्वाँले तुरुन्तै मेरो लोग्नेसूग सर्म्पर्क गरेछन् लोग्नेले पर्ख त्यसोभए मलाई १५ मीनेटको समय देऊ फोन गरेर हेर्छु मेरो आफन्तलाईभन्ने जवाफ दिए  त्यतिबेला मेरा एक देवरले पनि कृषि विषयमा अमेरिकामा पढेर फर्किएकाले अंग्रेजी राम्ररी बोल्थे ससुराको पनि कृषि फार्म ठूलो थियो देवरको कृषि फार्म नर्मन्दी क्षेत्रको पेर्से भन्ने ठाउँमा थियो यसरी वीरेन्द्रलाई देवरको कृषि फार्ममा राख्ने कुरा तय भयो युवराज हुन् भन्ने कुराचाहिँ गोप्य नै राखिएको थियो हामी मुख्यबाहेक फार्मका अरुलाई त्यो कुरा थाहा थिएन मोश भनिने अञ्चलअर्न्तर्गत प्रिफेक्चर पुलिसका हाकिमले वीरेन्द्रलाई लिएर आए, आपतकालीन बत्ती बालेर पाँ पाँ पुँ पुँ हर्न बजाउँदै पुलिसले वीरेन्द्रलाई छोडेर फर्कियो उनले यहाँको कृषि तरिका’bout चाख दिएर अनुभव सँगाले  एक दिन युवराजको खोजी गर्दै पुलिसको गाडी फेरि आयो बत्तिँदै आएको गाडी देवरको घरमा आएर रोकियो गाडीबाट ओर्लेर पुलिसले सोध्यो– ‘युवराज यहाँ छन् कि कहाँ छन्देवरको घरको ढोका खोल्ने मानिसलाई आफ्नो घरमा बस्ने मानिस युवराज हुन् भन्ने थाहा थिएन पुलिसले युवराज कहाू छन् भनेर सोध्दा उनी अक्क बक्क परे ढोका खोल्नेलेयहाँ कोही युवराज छैन तर लब्रेकसूग एउटा नयाँ मानिसचाहिँ बसेको त्यो मान्छेलाई

हेर्ने भए भित्र आउनुस्भन्ने जवाफ दियो उसले त्यसो भनेपछि पुलिस भित्र छिर्यो युवराज वीरेन्द्र त्यतिबेला फारममा काम गर्ने अर्कै मानिससूग कुखुरा भुत्ल्याइरहेका थिए पुलिस भित्र पसी वीरेन्द्रलाईतपाईं युवराज हो -’ भनेर सोध्दा वीरेन्द्रसूग कुखुरा भुत्ल्याइरहेको मानिसआबुई मैले युवराजसँग पो कुखुरा भुत्ल्याइरहेको रहेछुभन्दै चिच्यायो त्यसपछि सबले एकअर्काको मुखमा हेराहेर गरे

 

 त्यो बेला वीरेन्द्र करिब एक महिना हामीसँग बसे उनले दैनिक जीवनका सबैजसो कुराहरु’bout छलफल गर्थे साधारण फरासिला थिए उनी मेरो लोग्नेलाई आफ्नो देशमा धेरै कुरा गर्न बाँकी रहेको बताउँथे एक महिना देवरको फार्ममा बस्दा उनी निकै खुशी भएका थिए किनकि फार्म समुद्रको किनारमा थियो किनारभन्दा माथि ढल्केको जमिन पहिले हामी सबैको त्यहीं बसोबास थियो  वीरेन्द्र मेरा देउरानीहरुसूग पनि झयाम्मिएका थिए एक दिन उनले मेरी नन्दलाई भनेछन्– ‘मलाई मध्यरातमा समुद्रमा नुहाउन मन लागेको यसरी नुहाउने प्रचलनलाई यहाँ बाँ मिनुई (मध्यरातको स्नान) भनिन्छ युवराजको प्रस्ताव सुनेर नन्दचाहिँ चिन्तित भइछन् डरले कामिछन् उनी तैपनि युवराजको इच्छा पूरा गराइदिन उनले क्यालभादोस भन्ने समुन्द्रमा लगिदिइन् मध्यरातमा  अर्कोचोटि उनी पेरिस घुम्न आएका थिए त्यतिबेला पनि उनलाई एरिग्वाँले स्वागत गरेका हुन् यो उनी नर्मदीमा कृषि अध्ययन गर्नुपूर्वको भ्रमण हो त्यतिबेलाचाहिँ उनलाई मेरो लोग्नेले बाहिरै भेटेका थिए अर्कोपटक आउँदा मों सँ मिसेलस्थित हाम्रै घरमा बसेका हुन् हामीसँगै खाना खाए   फ्रान्सेली भान्सामा काम नगरे पनि बनाएको चाहिँ खूबै चाख दिएर हेरे नर्मदीको खाना मन पराए गोरुको मासु उनले कहिल्यै पनि खाएनन् मेरो लोग्नेले पहिले नै सम्झाएका थिएदरबारका मानिसले यो खान्छ त्यो खाूदैन भनेर त्यसैले हाम्रो भान्सामा कुखुरा पाक्यो राजा वीरेन्द्रसूगको सम्बन्ध सधैंभरि राम्रो रह्यो मेरो लोग्नेले नेपालको पर्यटन विकास कसरी गर्ने, कुनकुन ठाउँमा होटल आवश्यक , सडकहरु चाहिन्छ भनेर नेपाल सरकारलाई सुझाव दिएको, अध्ययन गरेकाले पनि होला हाम्रो सम्बन्ध उनीसूग सधैं ताजा रहेको  

 

 

 

 

 

 

 

 

तपाईंका प्रधानमन्त्रीलाई एकपटक खाना खुवाउँदाको क्षणको झन् मलाई रोचक सम्झना वर्षत बिर्सिएँ तर, एकपटक तपाईंका प्रधानमन्त्री कीर्तिनिधी बिष्ट पेरिस भ्रमणमा आएका थिए उनका साथमा अरु नेपाली पनि थिए त्यो बेला यही घरमा मैले खाना बनाएँ भात कुखुराको परिकार हामीले खाने तरिकाले काँटा, चम्चा चक्कू वरिपरि राखिदिएँ खाना पस्किदिएर शुरु गरौं भनें तर, उनीहरुले एकअर्कामा मुखामुख गरिरहे मैले के देखें भने उनलाई काँटा, चम्चाले खान गाह्रो भइरहेको थियो चक्कूले कुखुरा काट्न पनि जानेनन् उनीहरुले कुखुराको मासुसँग खाने सुप पनि तयार थियो घरमा नोकरहरु नभएकाले आफैंले खाना तयार पारेकी थिएँ

 भन्न मेरो लोग्नेले नेपालीहरुले हातले खान्छन् भनेका थिए तर, प्रधानमन्त्रीहरु जस्ता व्यक्तिले जान्लान् काँटा चम्चा चलाउन भन्ने ठानेकी थिएँ मैले मैले लौ त्यसोभए हातैले खाऊँ भनेर काँटा, चम्चा झिकिदिएँ काँटा, चम्चा झिकेपछि उनीहरु खुशी भए तर अप्ठेरो मलाई पर्यो मेरो बानी थिएन हातले खाने मैले तीन औंलाले बल्लबल्ल खाएँ उनीहरुसँगै तर, वीरेन्द्रले भने सबै जानेका थिए मानिससँग घुलमिल हुन रुचाउँथे नम्र पनि थिए उनी पछि राज्याभिषेकमा हामीलाई निम्ता गरे मेरो नेपाल भ्रमणचाहिँ पहिलोपटक त्यहीबेला भएको हो त्यतिबेला हामी आठ दिन काठमाडौंमा बस्यौं बस्ने व्यवस्था हामीलाई फ्रान्सेली  दूतावासले मिलाएको थियो राज्याभिषेक समारोह आठ दिनसम्म मनाइयो ती आठ दिन खूबै रमाइलोसूग बिते अन्य निम्तालूहरुसँगै कति मनमोहक त्यो समारोह ! हात्तीहरु सजिएका मानिसको लावालस्कर समारोह आफैंमा उच्चकोटीको मलाई त्यो कार्यक्रम देखेर अचम्म पनि लाग्यो   हामीलाई काठमाडौंको एउटा होटलमा राखिएको थियो दरबारको गाडी आउँथ्यो हरेक दिन दरबारमा लैजान त्यतिबेला सम्झन्छु कि दरबारका रानी, मैयाँहरु गहनाले भरिभराउ थिए झकिझकाउ थिए अहो ! गहना पनि कति धेरै ! त्यहाँ महङ्गामहङ्गा गहना उपहार दिइने रहेछ यात्रामा जाँदा महङ्गा सामान बोक्ने गर्दिन त्यसैले महङ्गा सामान थिएनन् उपहार दिनका लागि मैले ठ्याक्कै हीराजस्तो देखिने नक्कली गहना लगेकी थिएँ रानीलाई त्यही गहना उपहार दिएँ मेरो गहना एकदम राम्रो देखिएकाले रानीले त्यो नक्कली गहना थियो भनेर चिनिनन् पनि होला मेरा लागि आर्श्चर्यको विषय भनेकै राजाको शुभराज्याभिषेकमा महिलाहरुले प्रयोग गरेको गहना हो मैले बुझें कि सबैजसो महिलाहरुले गहना प्रदर्शन गरिरहेका छन् तर, फ्रान्समा हामी चाडबाड आयो भन्दैमा यसरी गहना  प्रदर्शन गर्दैनौं तपाईंहरुको देश गरिब भए पनि महिलाहरुले यतिबिघ्न गहना कसरी चिनेको ? हुन उनीहरु राणा रजौटाहरु भएकाले होला हुँदाहुँदा समारोहमा आएका अरु विदेशी निम्तालू महिलाहरु पनि गहनाले ढाकिएका थिए रानी मैयाू साहेबहरुले हीरा पन्नाको गहना लगाएका थिए  दरबार हत्याकाण्ड भएको खबर मैले निकै पछि थाहा पाएँ यो घटना’bout थाहा पाएपछि हामीले साथीहरुलाई सोध्यौंवास्तविकता के हो भनेर एकपटक उनकी दिदी हुन् कि बहिनी पेरिस घुम्न आउँदा मों सँ मिसेल घुम्न गएकी थिइन् उनी पेरिस आएपछि नेपाली दूतावासले फोन गरेर मलाई मो सू मिसेल जानुपर्यो भन्यो बिहान दश बजे हामी पेरिसबाट हिँड्यौं जाडोको त्यो दिन उज्यालो, घाम लागेको उनी सँ मिसेलबाट दोभिल भन्ने ठाउँमा पनि गइन् घुम्न पेरिसबाट नजिक पर्ने समुद्र त्यही हो मलाईचाहिँ घुम्न वाक्क लागेको थियो दिउँसोको खाना खाएर पेरिस फर्किंदा थकाइले चुर भइसकेकी थिएू मैले गाडी चलाउने ड्राइभरलाई पनि भनिसकेकी थिएँहेर, तिमीहरुको यात्राबाट खुशी छैन भनेर ’cause वीरेन्द्रको हत्याले हामीलाई सधैं स्तब्ध पाथ्र्यो  हुन पनि उनी कति दयालु थिए हाम्रा लागि भनेनयाँ वर्षर राष्ट्रिय पर्वहरुमा नबिर्सिकन कार्डहरु पठाउँथे छोरीको विवाहमा समेत हामीलाई आउन सकिन, माफ गर्नुहोलाभन्दै शुभकामना पठाए हामीलाई नेपालका केही पर्वहरुमा नबिर्सिकन निमन्त्रणा गर्थे विद्यार्थी छँदा नेपालमा धेरै गर्नु हामीले भन्थे हाम्रा लागि उनी प्रिय थिए त्यसैले मैले मों सँ मिसेलको घरमा अझै पनि वीरेन्द्रको सुत्ने कोठा उस्तै अवस्थामा राखिदिएकी छु भूइमा रातो गलैंचा उनैले प्रयोग गरेका तख्ता छन् उनी बसेका कुर्चीहरु कोठामा उस्तै अवस्थामा छन् उनी आएर परिवारजस्तै भएर बसेकाले त्यसलाई बचाउँछु, आफू बाँचुञ्जेल उनले ओछ्याएको ओछ्यान पनि मैले जस्ताको तस्तै राखिदिएकी छु  अँ, अर्को एकपटकको घटना पनि सम्झन्छु एकपटक राजा महेन्द्र कुनै कार्यक्रममा जाँदै थिए, उनीसूगै थिए युवराज वीरेन्द्र सडकका दायाँबायाँ ठूलो संख्यामा नरनारीहरु राजाको जयजयकार गरिरहेका थिए केही चाहिँ राजाको हातमा फूल दिन कोही निहुरेर नमस्कार गर्न लाइन बसेका थिए मेरो लोग्ने जर्जले पनि अरुले जस्तै निहुरी परेर नमस्कार गरे बाबुको पछाडि हिँडिरहेका युवराज वीरेन्द्रचाहिँ जर्जले निहुरी परेर नमस्कार गरेको देखेर मरीमरी हाँसे मेरो लोग्नेलाई वीरेन्द्रले जर्ज भन्थे जर्जले चाहिँ वीरेन्द्र भनेर बोलाउँथे  राजा भएपछि वीरेन्द्रले मेरो बूढोलाई त्रिशक्तिपट्ट पुरस्कार दिए त्यस्तै शुभराज्याभिषेकमा नेपालमै निम्ता गरेर एउटा डेकोरेसन पनि दिए हुन हामीले ज्ञानेन्द्रलाई पनि राजा नहुँदैदेखि चिनेका थियौं वीरेन्द्र कहिलेकाहीं कामले दरबारबाट बाहिर भएका बेला उनैले हामीलाई रिसिभ गर्थे तर राजा वीरेन्द्रको हत्यापछि हामीलाई नै ज्ञानेन्द्रसँग निकट हुन मन लागेन (जनआस्था, वैशाष १९, २०६४ /मे ०२, २००७)

16
फेब
09

“ज्यामीको जिन्दगी”

– कपिल भट्टराई “असफल”kapil bhattrai
राइपुर – ५, कैडले
तनहुँ, गण्डकी, नेपाल
हाल : दोहा, कतार

 
साहुको ऋणले गर्दा आज परदेश तिर लाग्नु पर्‍यो
आगो सारी तातो घाममा गैची र बेल्छ हानु पर्‍यो

खाना मेरो धुलो भा’छ बिस्तार चाँही बालुवा छ
ढुङ्गा ताबुक सिरानी छ प्यास मेटाउने पसिना छ

आगो सारी तातो घाममा सिमेन्ट घोल्छु दिनै भरी
कठै ! भन्ने कोही छैन फर्की हेर्छु वरिपरि

साँझ फर्की डिउटीबाट खाना बनाइ खानु पर्छ
भोली पल्ट चार बजे नै सावेल हाना जानु पर्छ

गैची बेल्छ सिमेन्ट्सङै जाने भयो जीवन मेरो
समयमा शिक्षा नलिनाले जिन्दगी नै भयो अन्ध्यारो

15
फेब
09

बाबुराम भट्टराई

यहाँ मैले केही बर्तमान अर्थमन्त्री बाबुराम भट्टराईको केही फोटोहरु सँकलित गरी तपाईंहरुको लागि राख्ने प्रयास गरेको छु ।

१९६० मा स्कुल बाहिर खिचिएको बाबु राम ठ??्टराईको तस्बिर

१९६० मा स्कुल बाहिर खिचिएको बाबु राम भट्टराईको तस्बिर

एस् एल सी परिक्षामा बोर्ड फर्स्ट आए पछी खिचिएको फोटो

एस् एल सी परिक्षामा बोर्ड फर्स्ट आए पछी खिचिएको फोटो

चन्डिगढमा आर्किटेक्चर पढ्दा कलकत्ताको शैक्षिक ठ??रमणमा साथीठ??इहरुसँग

चन्डिगढमा आर्किटेक्चर पढ्दा कलकत्ताको शैक्षिक भ्रमणमा साथीभाइहरुसँग       

छोरीको साथमा छोरीको साथमा

बाबु राम ठ??्टराई जन्मेको घर (हाल ठ??त्किसकेको) बाबु राम भट्टराई जन्मेको घर (हाल भात्किसकेको)     

10
फेब
09

“समबेदना”

– बिनोद खड्का
दोहा, कतार
 
बाहिर एकनासले पानी परिरहेको थियो । बाउलाई अस्पतालमा भर्ना गरेर निक्लेको थियो उ । अस्पतालले तुरुन्तै अप्रेशन गर्नु पर्छ भनेको छ । उसको बाउ एउटा सामान्य जागिरे हुन । उ जागिरे बाउको भविष्यको संरक्षक तर हाललाई देशका थुप्रै अरु युवाहरु जस्तै एउटा शिक्षित बेरोजगार ।

छोरो पानीले चुटिएर आएको थियो । बुढी आमा छोराको मुखबाट लोग्नेको शुभ समाचारको प्रतिक्षामा उसकै छेउ उभिएकी छिन । छोराको चेहराले छोरासंग राम्रो समाचार छैन भन्ने अडकल तिनले गरिसकेकि थिईन । तैपनि समस्या के हो जान्ने तीनको चाहना छ । उसले कपडा फेर्यो । आमाले खाना तयार भएको बताईन । खाना के रुच्थयो र तैपनि उसले खाएजस्तो गर्यो । आमाको मन चसक्क गर्यो छोराको हाल देखेर । खाना खाएपछि उसले बाउको अप्रेशन गर्नुपर्ने र त्यसको लागी निकै ठूलो रकम जुटाउनु पर्ने बतायो । आमालाई पीर नगर्न पनि सुझाव दियो र उसले उसका बाबुका साथीहरुबाट श्रृणका रुपमा चाहिएको पैशा जुट्न सक्ने पनि बतायो ।

आमाले भनिन ?ठूला घरे काजी उहाँको असाध्य मिल्ने साथी हुन । असाध्यै माया पनि गर्थे ।? उसले पनि सम्झयो पुराना दिन साच्चै ठूला घरे काजी उसका बाउ नभए विदेशी ह्वीस्की पिएको मज्जा नै आउदैन भन्थे । उसले अड्कल काट्यो बाउको मुटु रोगका कारण कतै त्यही विदेशी ह्वीस्की त होईन । उसलाई रात कटाउन सजिलो भएन । निन्द्रा आउने त सवाल नै थिएन । यसैको फाईदा उठाएर उसले भोली बिहान बाउको को को साथीहरुको मा श्रृण सहयोग माग्न जाने पुरा योजना बनायो ।

बिहानी भयो । एक कप चिया पनि नपिई उ मूख्य काममा निक्ली हाल्यो । पहिले त उ ठूला घरे काजीको घरतिर नै लाग्यो । काजीलाई परैबाट उनको झयालको कुनामा देखेपछि उ ढुक्क भयो । ढोकामा पुग्ने बित्तिकै कजिनीले भनिन ?बुबालाई कस्तो छ बाबु कस्तो सिधा मान्छेलाई कत्रो ठूलो रोग लागेछ हत्तेरी । काजी भेट्न जान पाईन भनेर खिन्न हुँदै हुनुहुन्थयो तर के गर्नु बिहानै जरुरी कामले पोखरा जानु पर्यो उहालाई ।?

आधा दिन ढल्कदा उ अस्पतालतिर लाग्दा उसको बगलीमा हिजो आमाले दिएको चार सयभन्दा बढी एक पैशा पनि थिएन ।

बाह् दिनको काम सकेर उ छेउमै घाम तापेर बसिरहेको थियो । काकाको छोराले हातमा एउटा पत्रिका हल्लाउदै आयो र भन्यो ?ठूलाबाका साथी त कती कती । पत्रिकाको एउटा पुरै पाना समवेदना नै समवेदनाले भरिएको छ दाई ल हेर्नुस त ।?

10
फेब
09

कसले हान्यो प्रधानमन्त्रीको स्वकीय सचिव माथि गोली ?

प्रधानमन्त्री पुष्पकमल दाहाल ‘प्रचण्ड’ का स्वकीय सचिव तथा एकीकृत नेपाल कम्युनिस्ट पार्टी माओबादीका पोलिटब्युरो सदस्य शक्तिबहादुर बस्नेतमाथि सोमबार साँझ साढे सात बजे लोडसेडिङको बेला कोटेश्वरमा अज्ञात समूहले गोली प्रहार गरेको छ। कार्यालयबाट कोटेश्वरको निखिलेश्वर मन्दिरनजिक रहेको निवासमा गाडीबाट ओर्लनासाथ अज्ञात हतियारधारीले नजिकै घरको कौसीबाट बस्नेतमाथि ८/१० राउन्ड गोली हानेका थिए। गाडीबाट ओर्लिएर गेट खोल्न साथ गोली प्रहार भएको जनाइएको छ । कालो जकेट र मास्क लगाएका दुई जनाले उनीमाथि गोली प्रहार गरेका थिए। तिघ्रामा दुई गोली लागेका बस्नेतको हाल बीएण्डबी अस्पतालमा उपचार भइरहेको छ। प्रधानमन्त्री प्रचण्ड र अन्य मन्त्रीहरुले उनलाई अस्पतालमा पुगेर भेटी उनको स्वास्थ्यका ’boutमा जानकारी लिएका छन्।

अपडेटः तीघ्रामा लागेका दुई गोली अपरेसन गरी निकालिसकिएको छ। घाइतेलाई आईसीयुमा राखी उपचार गरिँदैछ तर उनको अवस्था सामान्य रहेको बताइएको छ।

अपडेटः काठमाडौँको सुरक्षा व्यवस्था कडा पारिएको छ। ठाउँ ठाउँमा प्रहरीले चेकिङ गरिरहेको छ।

अपडेटः गोली हान्नेको हुलिया प्रत्यक्षदर्शीहरुका अनुसार कालो जकेट लगाएको, मास्क लगाएको, मोटो जिउ भएको हो। शंकास्पद केहीलाई प्रहरीले नियन्त्रणमा लिइसकेको छ। तर उनीहरु मध्ये कोही साँच्चिकै गोली हान्ने मान्छे हुन् कि दशा बिग्रिएर उस्तै खाले हुलिया भएका व्यक्ति घटनास्थल ’round पुग्दा शंकाका आधारमा समातिएका मात्र हुन्, अनुसन्धान जारी छ। कसले, कुन उद्देश्यले गोली चलायो ? अहिलेसम्म केही थाहा हुन सकेको छैन।


घाइतेको अस्पतालमा उपचार गरिँदै।

source:  http://www.mysansar.com




उत्तम बिषयबस्तुहरु

क्यालेन्डर

फ्रेवुअरी 2009
सो मं बु बि शु
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728

अहिले सम्म कति पल्ट हेरियो त?

  • 3,565 hits

Top Clicks

  • कुनै पनि होइन